Welkom in de saunabus! Dit is een tekst die een aantal mensen direct bekend in de oren zal klinken. De mensen die erbij waren zullen bij het horen van deze woorden gelijk terugdenken aan een busreis naar AZ uit, jaren geleden. We spreken over het seizoen 2007-2008, toen in oktober afgereisd werd naar Alkmaar. Dit was min of meer de eerste Nieuw Noord busreis. Weliswaar niet georganiseerd door Nieuw Noord zelf, maar wel door een aantal leden, en er zaten dan ook alleen maar leden in de bus. Hoe ging dit destijds in zijn werk?
De bedoeling was om met een groep fanatieke, voornamelijk jongere, supporters af te reizen naar AZ. De club uit Alkmaar was in die tijd samen met Groningen een van de grootste rivalen van Heerenveen. De rivaliteit met AZ was destijds vrij groot vanwege het poenerige imago, met dank aan Dirk Scheringa en zijn DSB Bank. Hoe anders is dat tegenwoordig. De uitwedstrijd werd eigenlijk altijd goed bezocht, en nu werd besloten om een zo goedkoop mogelijke bus te regelen, maar dan zonder stewards en met drank. Zo gezegd zo gedaan, er werden offertes opgevraagd, en uiteindelijk werd bij een busmaatschappij in Drachten de mogelijkheid gevonden om voor een tientje per persoon naar Alkmaar af te kunnen reizen. Een mooi prijsje vonden we!
Goedkoper is echter niet altijd beter. We kwamen erachter dat er ook nog zoiets is als een ‘prijs-kwaliteitsverhouding’. De bus waarmee we naar Alkmaar zouden reizen was oud, had geen toilet en reed maximaal 80 kilometer per uur. Toen we op het station van Heerenveen deze ‘oldtimer’ zagen aankomen waren er dan ook een paar scheve gezichten te zien. Dat was gelukkig maar voor even. We lieten ons niet uit het veld slaan en eerlijk is eerlijk: lekker ‘oldskool’ reizen heeft ook wel wat!
Hoe dan ook, alle sfeermaterialen werden in de bus geladen en er werd koers gezet richting de Afsluitdijk. Een awayday zou geen awayday zijn als er niet ook de nodige biertjes werden gedronken. En naarmate er meer drank in de man komt moet de blaas ook vaker worden geleegd, zo weet iedereen. Daarom een tussenstop op de Afsluitdijk. Bij deze tussenstop konden we alvast even oefenen met het zingen en supporten. Er kwam namelijk iemand keihard aangerend. Eerst dachten wij dat we per ongeluk in Heerenveen iemand waren vergeten, waardoor diegene achter de bus aan had moeten rennen. Gelukkig bleek dat niet zo te zijn. Het bleek namelijk een sporter te zijn die trainde voor de marathon van New York en zijn familie moedigde hem halverwege de Afsluitdijk even aan. Wij zijn de kwaadste ook niet en hielpen natuurlijk even met aanmoedigen. De beste man heeft zich vast nog nooit zo gesteund gevoeld!
Na het vervolgen van onze reis begon het gebrek aan een toilet ons toch wel een beetje op te breken. Na de Afsluitdijk zijn er namelijk nog maar weinig tankstations op weg naar Alkmaar. Nood breekt echter wet en dus stopte de bus dan maar gewoon op de 80 km/u weg, en stond iedereen in het weiland langs de weg zijn blaas te legen. Nu we toch nadelen aan het bespreken zijn: nadeel vier was het feit dat de bus geen airco had, de ramen niet open konden en we met 40 man lekker krap op elkaar zaten. Zo lang de bus reed kwam er via de ventilatoren nog wel frisse lucht naar binnen, maar toen we eenmaal op de ring van Alkmaar kwamen, belanden we in de file en was het gedaan met de frisse lucht. Lekker zweten en beslagen ramen dus. Hier kwam dus ook het nummer ‘welkom in de saunabus!’ vandaan. Vlak voor het uitvak stond een motor van de politie klaar die ons naar het uitvak wees, en zo kwamen we dus zonder problemen aan bij het stadion aan, dat toen nog DSB-stadion heette. Godzijdank, eindelijk uit de saunabus en eindelijk frisse lucht!
Die frisse lucht werkte inspirerend. Ondanks dat onze vriendelijke spandoeken over Dirk Scheringa niet naar binnen kwamen, werd er een prima sfeer gecreëerd in het uitvak, met wat megavlaggen en ander materiaal. De wedstrijd zelf leek heel lang op 0-0 af te stevenen, maar daar dacht onze grote vriend Alves anders over. In de allerlaatste minuut van de blessuretijd tikte hij (in buitenspelpositie) een bal in het doel, en wonnen we met 0-1, na jaren zonder overwinning in Alkmaar. Wat een heerlijk gevoel! Iedereen lag over elkaar heen op de trappen in het uitvak in Alkmaar, ‘Alves kopen, lenen.nl!’ werd gescandeerd (lenen.nl was van Dirkie Scheringa), en de spelers werden helemaal gek toen ze naar het uitvak kwamen. Een dag om nooit te vergeten dus!
Na afloop werd er in de saunabus weer koers gezet richting Heerenveen. Deze keer reden we achter de andere bussen aan richting de Afsluitdijk. Prima natuurlijk, want de weg werd vrijgehouden en dat betekende voor ons geen saunabus meer. Toch is het leuk om daar af toe, met een glimlach op je gezicht, aan terug te denken!