Gister kon je lezen over hoe we de sfeeractie bedacht hebben. Waar het tot dan toe dus best gesmeerd liep, kon het natuurlijk niet altijd maar goed blijven gaan. Bij de uitwerking liepen we tegen wat hobbeltjes aan.
Gedoe met de KNVB
Omdat de bekerfinale in de Kuip gespeeld ging worden, moest het sfeerplan dat we hadden gemaakt samen met alle materialen van te voren worden goedgekeurd door de KNVB en daar begon de ellende al. De KNVB wilde van tevoren al van alle materialen de certificaten zien, terwijl we bijvoorbeeld normaal eerst een doek schilderen, vervolgens impregneren en daarvan het certificaat afgeven. Dat was voor ons dus absoluut niet handig. Ook werd het idee om vlaggen rondom het megadoek te gebruiken meteen al afgeschoten. Stokken mochten niet langer dan één meter zijn, en de stof werd ook gelijk al afgekeurd, terwijl we die bijvoorbeeld bij thuis- en uitwedstrijden al vaker gebruikt hadden.
Als kers op de taart werden de choreovellen die we normaal gebruiken afgekeurd, wat betekende dat we ze bij een bedrijf in de Randstad moesten bestellen. Die waren ook nog eens zo’n 7 cent per vel duurder. Dat lijkt niet veel, maar doe die 7 cent keer 17.000 en dan heb je toch best een groot bedrag.
Afspraak is afspraak?
Alsof de starheid van de KNVB nog niet genoeg was kwam de club tussendoor ook nog even doodleuk vertellen dat ze 17.000 zwaaivlaggetjes en hetzelfde aantal shirts van een sponsor hadden die in het stadion gelegd zouden worden. Van een in december gemaakte afspraak met de commerciële directie van de club dat we alle vrijheid hadden bij een eventuele finale was opeens niets meer bekend.
Gelukkig voor ons werden de shirts afgekeurd omdat de sponsor geen sponsor van de KNVB-beker was, en werden de vlaggetjes vanwege brandveiligheidseisen afgekeurd. Zo kregen we dus toch nog enige ruimte voor onze sfeeractie.
Toch nog een mooie actie
Die sfeeractie hadden we ondertussen dus al aan moeten passen. Zo werd er gekozen voor de beker op een megadoek, die omhoog gehouden werd door een speler, met daarachter publiek. Vanaf de tweede ring zouden er dan shooters en confetti afgeschoten worden. Het geheel zou vervolgens aangevuld worden door choreovellen, die voor een blauw-witte zee zouden zorgen achter de goal. Ook had FeanFan alsnog de club zo ver gekregen dat ze toch nog blauwe en witte shirts regelden voor de finale, wat de gehele wedstrijd voor een blauw-witte massa achter de goal zou zorgen. Bovendien hadden alle bezoekers van de finale zo een mooi aandenken aan een historische dag.
Het harde werk
Na al dit gedoe met wijzigingen en (af)keuringen waren we ervan overtuigd dat we vanaf dan toch echt konden gaan beginnen. Dat kon weliswaar, maar gesmeerd ging het ook vanaf dat moment nog niet. Ook bij het schilderen en maken van de actie liepen we tegen dingen aan. Lees dit verhaal hier.